W ostatnim stadium przygotowań przed wejściem filmu na ekrany kin do pracy przystępuje montażysta. Jego zadaniem jest połączenie poszczególnych ujęć w odpowiedni sposób. Współpracując ściśle z reżyserem, ustala on kolejność ujęć i decyduje o tym, jak długo mają trwać poszczególne sekwencje. Ma to istotne znaczenie dla tempa akcji i ogólnej atmosfery ukończenia działa.
Również na tym etapie następuje montaż ścieżki dźwiękowej. Musi ona być zsynchronizowana z obrazem na ekranie, w przeciwnym bowiem razie ruchy ust aktorów nie będą odpowiadały wypowiadanym słowom. Podczas zdjęć operator filmuje tak zwany klaps na początku każdej sceny. Klaps to rodzaj dwudzielnej tabliczki na której umieszczone są informacje pozwalające określić tytuł filmu i numer sceny oraz ujęcia. Trzaśnięcie dwóch klapek daje odgłos krótkiego klaśnięcia, które gdy ścieżka dźwiękowa odtwarzana jest powoli przypomina dźwięk „grr”. Ścieżka dźwiękowa jest równie ważna jak sama fabuła filmu. Dialogi stanowią często zaledwie trzecią część ścieżki dźwiękowej, resztę wypełnia muzyka i efekty dźwiękowe.
Znaczna część ścieżki dźwiękowej uzupełniana jest całe tygodnie po zakończeniu zdjęć, mikrofony bowiem często wychwytują dźwięki nie mające związku z tym co dzieje się na ekranie, a oryginalne efekty dźwiękowe nie zawsze brzmią naturalnie. Po dodaniu czołówki z tytułem i listą osób zaangażowanych w produkcję, film jest gotowy do ostatniej fazy produkcji – dystrybucji.